Προσκυνηματική εκδρομή στην Κύπρο

Με την χάρη του Θεού και με την καθοδήγηση του Ηγουμενεύοντός της π. Αυγουστίνου, η Ιερά Μονή Αγίου Νεκταρίου Παλαιογρατσάνου διοργάνωσε πενθήμερο προσκυνηματικό οδοιπορικό στην πολύπαθη Κύπρο μας, στη Νήσο των Αγίων, από 31 Οκτωβρίου έως 4 Νοεμβρίου 2018.

Η εκδρομή πραγματοποιήθηκε με επιτυχία σε συνεργασία με το Κυπριακό Τουριστικό Γραφείο του κ. Μάριου Βοσκού και άφησε ευλογημένες αναμνήσεις σ’ όλους τους εκδρομείς.

Επισκεφθήκαμε τις 4 μεγάλες πόλεις της ελεύθερης Κύπρου - Λευκωσία, Λεμεσό, Πάφο και Λάρνακα - και απολαύσαμε την όμορφη φύση της Κύπρου.

Την Τετάρτη 31 Οκτωβρίου, το απόγευμα, ξεκινήσαμε από την πόλη της Κοζάνης για το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης «Μακεδονία». Ο π. Αυγουστίνος μετά την προσευχή ενημέρωσε τους εκδρομείς για το πρόγραμμα και έδωσε τις ευχές του για την επιτυχία της προσκυνηματικής εκδρομής.

Το βράδυ της Τετάρτης φθάσαμε στον προορισμό μας, στο Ελληνικό νησί της Κύπρου. Μετά την αποβίβασή μας από το αεροπλάνο, στο αεροδρόμιο της Λάρνακας, και την επιβίβαση μας στο λεωφορείο του κ. Μάριου ξεκινήσαμε να επισκεφθούμε την Ενορία του Αγίου Σάββα στα Λιβάδια Λάρνακας, προσκεκλημένοι του Ιερέα της π. Χριστοδούλου. Μας εντυπωσίασαν οι ενορίτες με την αγάπη και την αβραμιαία φιλοξενία τους στο Ενοριακό Κέντρο δίπλα από τον Ιερό Ναό. Φεύγοντας μας έδωσαν ως ευλογία και ένα μικρό βιβλίο με το βίο και την ακολουθία του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου.

Όταν φθάσαμε στο ξενοδοχείο στη Λάρνακα, αργά το βράδυ, τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια και πήγαμε όλοι για ξεκούραση. Η επομένη ημέρα έκρυβε άλλες εκπλήξεις.

Την Πέμπτη, μετά την πρωινή προσευχή και το πρωινό φαγητό, ολοταχώς στο λεωφορείο και στις 7:30 π. μ.  αναχωρήσαμε με προορισμό την πρωτεύουσα της Κύπρου, τη Λευκωσία. Εκεί επισκεφτήκαμε τα Φυλακισμένα Μνήματα, στο χώρο των κεντρικών φυλακών της Λευκωσίας, όπου εδώ βρίσκεται συγκεντρωμένο όλο το μεγαλείο των αγωνιστών της Ε.Ο.Κ.Α., που έδωσαν τη ζωή τους για την απελευθέρωση της Κύπρου από τον Αγγλικό ζυγό. Επίσκεψη στα κελιά των φυλακών, όπου εκεί κρατούνταν οι μελλοθάνατοι φυλακισμένοι, παιδιά από 18-22 ετών, τα οποία θυσιάστηκαν στο βωμό της ελευθερίας. Αυτά τα παιδιά - ήρωες απαγχονίστηκαν από τους Άγγλους το 1955-58.

Εκεί στον ίδιο χώρο ήταν τα μνήματα των απαγχονισμένων και η αγχόνη. Στους τοίχους του δωματίου της αγχόνης υπάρχουν μεγάλες φωτογραφίες των απαγχονισθέντων. Η ξεναγός με πιασμένη τη φωνή περιγράφει τον τρόπο της εκτέλεσης. Θυμήθηκα το στίχο του Παλληκαρίδη, "Θα πάρω μιαν ανηφοριά, θα πάρω σκαλοπάτια να βρω τα μονοπάτια που παν στη λευτεριά".

Απέναντι από την είσοδο των φυλακισμένων μνημάτων ψηλά στον τοίχο, υπάρχει με μεγάλα γράμματα ο στίχος του Κ. Παλαμά: «Του ανδρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δεν λογιέται».

Εδώ δεν μπορεί να σταθεί κάποιος πολύ, γιατί  η συγκίνηση και η αγανάκτηση τον πνίγουν. Ψάλαμε τρισάγιο στους τάφους υπέρ αναπαύσεως των Κυπρίων ηρώων, χαιρετίσαμε τα γενναία παιδιά-ήρωες με τον Εθνικό μας Ύμνο και φύγαμε.

Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε πρὸς τὴν Ευρίχου, ένα γραφικό χωριό της επαρχίας Λευκωσίας, όπου βρίσκεται η Ιερά Μητρόπολις Μόρφου από τότε που μεταφέρθηκε προσωρινά, λόγω της κατοχής από τους Τούρκους της Μόρφου, μονίμου έδρας της Μητροπόλεως. Εκεί επισκεφθήκαμε τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Μόρφου κ. κ. Νεόφυτο, ο οποίος μας υποδέχθηκε σε εγκάρδιο κλίμα. Μας μίλησε για τη σχέση του με τον Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη, ο οποίος ήταν ο πνευματικός του πατέρας, αναφέρθηκε στις προφητείες του Γέροντος Παϊσίου κι άλλων αγίων ανθρώπων του Θεού, που μίλησαν προ πολλών ετών για όλα αυτά τα γεγονότα που συμβαίνουν σήμερα αλλά και που πρόκειται να συμβούν και ότι ζητάει από τα πνευματικά του παιδιά να προσεύχονται και για την Κύπρο και για την Ελλάδα.

Ο Πανιερώτατος Μόρφου κ. Νεόφυτος πρόσφερε στον π. Αυγουστίνο την εικόνα του αγίου Ιακώβου του Τσαλίκη και ο π. Αυγουστίνος μαζί με το σεβασμό του ως δώρο ένα βιβλίο του σχετικό με την εκκλησιαστική ιστορία της Κοζάνης.

Ο Πανιερώτατος μαζί με τις πατρικές ευχές του μοίρασε σε όλους, ως ενθύμιο για την επίσκεψη μας, το νέο εορτολόγιο της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου 2019, το οποίο  είναι αφιερωμένο στην αγία μνήμη του μακαριστού Γέροντος Ελπιδίου (1913-1983) διδύμου αδελφού του αγίου νέου ιερομάρτυρος Φιλουμένου του Κυπρίου.

Συνεχίσαμε το ταξίδι μας με κατεύθυνση το Τρόοδος και την Μονή Κύκκου για να προσκυνήσουμε την Παναγία την Κυκκώτισσα. Αρχίσαμε με μια αξέχαστη εκδρομή στην καταπράσινη καρδιά του νησιού, την οροσειρά του Τροόδους. Η ξεναγός μας γελαστή και ευχάριστη, όπου και αν βρισκόμαστε κάτι έχει να μας πει. Η διαδρομή μας συνεχίζει μέσα στα βουνά του Τροόδους, του οποίου η υψηλότερη κορυφή λέγεται Όλυμπος με 1952 μ. ύψος. Οι δρόμοι γραφικοί, λόφοι, ρεματιές, λαγκαδιές, κατάμεστα από πεύκα και στα πιο ψηλά και από κέδρους. Εδώ ζει το αγρινό, ένα άγριο πρόβατο, του οποίου το κυνήγι απαγορεύεται.

Περάσαμε από πολύ γραφικά χωριά, όπως τον Αστρομερίτη και Καλοπαναγιώτη και φτάσαμε στην ανδρώα Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή της Παναγίας του Κύκκου, ένα από τα σημαντικότερα θρησκευτικά μνημεία και πνευματικά κέντρα της Κύπρου.

Η Μονή Κύκκου βρίσκεται βορειοδυτικά του Τροόδους σε υψόμετρο 1318 μέτρων. Πρόκειται για ένα μοναστήρι 900 ετών συνεχούς ζωής.

Το μοναστήρι της Παναγίας του Κύκκου θεωρείται από τα πλουσιότερα της Ορθοδοξίας. Σου δημιουργείται η αίσθηση ότι (σε κάποιους χώρους τουλάχιστο) βρίσκεσαι σε παλάτι.

Στα πολύτιμα κειμήλια που φυλάσσονται στον Ιερό Ναό περιλαμβάνονται σταυροί, φορητές εικόνες, εγκόλπια, ευαγγέλια διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους, αργυρά κιβώρια, αργυρά και χρυσά ιερά σκεύη (αστερόδισκοι, ποτήρια κ.ά.), αρχιερατικές μίτρες, ζώνες και άμφια, αργυρά αρτοφόρια, καντήλες και πολυέλαιοι και άλλα αντικείμενα.

Στην Μονή, θαυμάσαμε το ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο τέμπλο. Στο εικονοστάσι ανάμεσα σε άλλες εικόνες, βρίσκεται και η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Ελεούσας ή Κυκώτισσας. Αυτή, που σύμφωνα με την παράδοση έχει φτιαχτεί από τον Απόστολο Λουκά. Η εικόνα αυτή είναι επικαλυμμένη με επίχρυσο «πουκάμισο», με πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους και είναι σκεπασμένη και με ένα χειροποίητο χρυσοκέντητο υφαντό.

Η μεγάλη αίθουσα που επικοινωνεί με το βόρειο κλίτος, έχει μετατραπεί σε Σκευοφυλάκιο το οποίο είναι ανοιχτό στο κοινό. Περιλαμβάνει μία αξιοσημείωτη συλλογή από ασημένιες και επίχρυσες κυρίως λειψανοθήκες, όπου φυλάσσονται τα Ιερά λείψανα πολλών αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.

Κοντά στη μονή και σε απόσταση 3 χλμ. είναι το Θρονί της Παναγίας, όπου ετάφη ο  πρώτος Πρόεδρος της Κύπρου Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ο Γ’, μετά από επιθυμία του.

Μόλις φτάσαμε, περπατήσαμε λίγο για να φτάσουμε στο τάφο του Μακαρίου όπου «τιμής ένεκεν» υπάρχει στρατιωτική φρουρά όλη την ημέρα. Πάνω από τον τάφο ανεμίζουν πάντα οι δύο σημαίες, της Ελλάδας και της Κύπρου.

Επίσης πριν το τάφο υπάρχει το επιβλητικό άγαλμα του Μακαρίου, το οποίο ήταν στην Αρχιεπισκοπή στη Λευκωσία άλλα λόγω μεγέθους μετεφέρθη στο Θρονί της Μονής Κύκκου. Είναι κατασκευασμένο από μπρούτζο, έχει ύψος 10 μέτρων και ζυγίζει 13 τόνους.

Η Ι. Μονή Κύκκου έχει φτιάξει πρόσφατα στο «Θρονί της Παναγίας», ένα μικρό, ανοικτό ξωκλήσι σε σχήμα ροτόντας.

Στη συνέχεια κατευθηνθήκαμε προς το δεύτερο μεγάλο ανδρικό Σταυροπηγιακό Μοναστήρι της Κύπρου, την Παναγία την Τροοδίτισσα. Είναι κτισμένο ψηλότερα από όλες τις άλλες Μονές του Νησιού, σε υψόμετρο 1370 μέτρων, στις ψηλές βουνοκορφές του Τροόδους.

Η Μονή ιδρύθηκε από αρχαιοτάτων χρόνων, αρχικά ως ένα ασκητικό σπήλαιο στο οποίο βρέθηκε θαυματουργικά η εικόνα της Παναγίας από ένα βοσκό. Η εικόνα είχε μεταφερθεί στην Κύπρο από κάποιον μοναχό μέσα στην φρικτή καταιγίδα της εικονομαχίας και των αραβικών επιδρομών.

Επιστρέψαμε στο Ξενοδοχείο το βράδυ για το Δείπνο και κατόπιν σε έναν χώρο στο ισόγειο που μας παραχώρησε η διεύθυνση του Ξενοδοχείου διαβάσαμε, όπως και κάθε βράδυ, σε όλη τη διάρκεια της προσκυνηματικής εκδρομής, την ακολουθία του Μικρού Αποδείπνου.

Την επομένη, Παρασκευή 2 Νοεμβρίου, το πρωί, επισκεφθήκαμε την Ιερά Μητρόπολη Λεμεσού. Συναντηθήκαμε με τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανάσιο. Ο Πανιερώτατος μας υποδέχθηκε με καλοσύνη, μας καλωσόρισε στην Κύπρο και στην Λεμεσό και ευχήθηκε κάθε καλό για όλους, τις οικογένειές μας, αλλά και για την Ελλάδα μας. Μας μίλησε για την Μητρόπολή του και το έργο, που επιτελείται εκεί, και μας παρέθεσε γεύμα φιλοξενίας. Από καρδιάς απηύθυνε πατρικά λόγια προς τον π. Αυγουστίνο και προς όλους μας. Φεύγοντας με την πατρική του ευχή μας δώρισε και το ημερολόγιο του 2019 της Μητροπόλεως, καθώς και δύο μικρά βιβλία με το βίο και τον Παρακλητικό Κανόνα των Αγίων Παϊσίου και Ιακώβου Τσαλίκη. Ο Πανιερώτατος αντάλαξε ευχές και με τον π. Αυγουστίνο. Προσκυνήσαμε στον Μητροπολιτικό Ναό της Παναγίας της Καθολικής και συνεχίσαμε για την πόλη της Πάφου.

Ο δρόμος Λεμεσός - Πάφος είναι παραλιακός, πολύ καλός. Λίγο πριν φτάσουμε στην Πάφο συναντήσαμε την Πέτρα του Ρωμιού και τη θάλασσα απ’ όπου αναδύθηκε κατά τη μυθολογία η θεά η Αφροδίτη. Η ξεναγός μας κ. Χριστίνα ήταν καταπληκτική στις διηγήσεις της. Η ευφράδεια και το ύφος της μας έκαναν, όταν μιλούσε, να αφήνουμε όποια συζήτηση κι αν είχαμε και να την παρακολουθούμε στη διήγησή της.

Επισκεφθήκαμε και προσκυνήσαμε στην ανδρώα Ιερὰ Βασιλικὴ καὶ Σταυροπηγιακὴ Μονὴ του Αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου, τη γνωστή και ως Μονή της Αγίας Εγκλείστρας, με τις εξαίσιες βυζαντινές τοιχογραφίες του 12ου και 15ου αιώνα.

Η Εγκλείστρα και το μοναστήρι του Αγίου Νεοφύτου βρίσκονται κοντά στο χωριό Τάλα, 10 περίπου χιλιόμετρα βóρεια της Νέας Πάφου.

Η Εγκλείστρα αποτελούσε αρχικά μία μικρή φυσική σπηλιά στην ανατολική πλευρά ενός λόφου. Μπροστά στο λόφο υπάρχει μία βαθιά χαράδρα, στο βάθος της οποίας ρέει ένας χείμαρρος.

Στην Εγκλείστρα έζησε και ασκήτεψε ο Άγιος Νεόφυτος, μία από τις σημαντικότερες μορφές της Εκκλησίας της Κύπρου.

Ο πρώτος χώρος περιελάμβανε μία μικρή εκκλησία αφιερωμένη στον Τίμιο Σταυρό και ο δεύτερος το κελλί του Αγίου, μέσα στο οποίο λάξευσε και τον τάφο του.

Σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή στο κελλί του Αγίου, ο ζωγραφικός διάκοσμος της Παλαιάς Εγκλείστρας και του Ιερού Βήματος του Ιερού Ναού του Τιμίου Σταυρού, συμπληρώθηκε από τον ζωγράφο Θεόδωρο Αψευδή το 1183.

Το καθολικό της Μονής του Αγίου Νεοφύτου, όπως μας ενημέρωσε η ξεναγός μας, η κ. Χριστίνα Χατζηγιασεμή, κτίστηκε πιθανότατα στις αρχές του 16ου αιώνα και ανήκει στον τύπο της καμαροσκέπαστης τρίκλιτης βασιλικής με τρούλο.

Η αρχική εκκλησία ήταν κατάγραφη, μεγάλο μέρος των τοιχογραφιών όμως καταστράφηκαν κατά την περίοδο 1585-1611.

Επιστρέψαμε στην πόλη της Πάφου και πήραμε το δρόμο για το χωριό Λιβάδι της Πάφου για να επισκεφθούμε την Ενορία των Αποστόλων Παύλου και Βαρνάβα, προσκεκλημένοι από τον ιερέα π. Ανδρέα Πετρίδη, γνωστό του π. Αυγουστίνου από τα φοιτητικά τους χρόνια.

Μας υποδέχθηκε ο π. Ανδρέας με τους εθελοντές συνεργάτες της ενορίας του. Μετά από το σύντομο καλωσόρισμα, που έγινε στο Ναό και την προσκύνηση των Αγίων εικόνων, οι προσκυνητές κατευθύνθηκαν στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου της Ενορίας, όπου οι εθελόντριες του ενοριακού κέντρου είχαν ετοιμάσει και μας παρέθεσαν πλούσιο γεύμα.

Μετά το γεύμα όλοι μαζί με μια φωνή τραγουδήσαμε το «Μακεδονία ξακουστή» και το τραγούδι της Κρήτης «Σε ψηλό βουνό». Ο π. Αυγουστίνος και ο π. Ανδρέας αντάλλαξαν δώρα αγάπης και σ’ όλους όσους φιλοξενήθηκαν μαζί με την πατρική του ευχή έδωσε ως ευλογία μία όμορφη μικρή εικονίτσα με το αγιασμένο χέρι του Αποστόλου Βαρνάβα.

Η επόμενη στάση μας ήταν η «Στήλη του Αποστόλου Παύλου» στην κάτω Πάφο.

H Στήλη του Αποστόλου Παύλου - όπως αποκαλείται - βρίσκεται στον περίβολο του Ναού της Παναγίας Χρυσοπολίτισσας, εκκλησία που χτίστηκε τον 13ο αι., πάνω στα ερείπια της μεγαλύτερης πρώιμης βασιλικής του νησιού. Αρχικά η εκκλησία είχε 7 κλίτη. Σώζεται δε και δάπεδο με εντυπωσιακά ψηφιδωτά.  Στον περίβολό της υπάρχει η μαρμάρινη στήλη να θυμίζει την περιπέτεια του Εβραίου σε καταγωγή, Ρωμαίου πολίτη με Ελληνική εκπαίδευση Αποστόλου Παύλου, που ραβδίστηκε «τεσσαράκοντα παρά μίαν»  (δηλαδή 39) μαστιγώσεις, λίγο πριν ο Ρωμαίος κυβερνήτης Σέργιος Παύλος ασπασθεί τον χριστιανισμό.

Στην περιφέρεια της εκκλησίας της Παναγίας Χρυσοπολίτισσας βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια της γης οι κατακόμβες της Αγίας Σολομωνής και του Αγίου Λαμπριανού όπου σύμφωνα με την παράδοση γίνονταν οι πρώτες θρησκευτικές τελετές από τους Χριστιανούς όταν διώκονταν. Σε μία δε από αυτές σώζονται και τοιχογραφίες.

Από εκεί οδηγηθήκαμε στο γραφικό λιμανάκι της Πάφου. Βόλτες και καφέ στα παραδοσιακά καφενεδάκια.

Η μέρα μας δεν τελείωσε εδώ. Ανεβήκαμε στο λεωφορείο για να επιστρέψουμε στη Λάρνακα.

Επισκεφθήκαμε την υπέροχη πέτρινη Εκκλησία του Αγίου Λαζάρου, όπου βρίσκεται στη δική της πλατεία και στο κέντρο της πόλης. Ήταν η ώρα που τελούνταν η ακολουθία του Εσπερινού του Σαββάτου. Η Εκκλησία μας εόρταζε την ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Γεωργίου και ο Ιερέας τέλεσε και αρτοκλασία.

Μετά τον εσπερινό προσκυνήσαμε την λειψανοθήκη με τα ιερά λείψανα του Αγίου και μετά πήγαμε στον τάφο του Αγίου Λαζάρου κάτω από το Ιερό της εκκλησίας. Ο Άγιος Λάζαρος είναι ο μοναδικός άνθρωπος που έχει δύο τάφους. Ο τάφος βρέθηκε βαθιά κάτω από την Αγία Τράπεζα στις 23 Νοεμβρίου 1972 κατά τη διάρκεια εργασιών ανακαίνισης του Ιερού Ναού μετά από πυρκαγιά. Οι ανασκαφές αποκάλυψαν μαρμάρινες σαρκοφάγους και κιβωτιόσχημους τάφους μέσα στην κρύπτη της εκκλησίας. Στον τάφο βρέθηκε μέρος των λειψάνων του Αγίου μέσα σε μεγάλη μαρμάρινη λάρνακα.

Η Εκκλησία χτισμένη από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ΄ τον 9ο αιώνα, είναι ένα από τα πιο αξιόλογα δείγματα της βυζαντινής αρχιτεκτονικής στην Κύπρο.

Ο Άγιος Λάζαρος ήρθε στην Κύπρο μετά την Ανάσταση του Ιησού. Χειροτονήθηκε Επίσκοπος Κιτίου από τους Αποστόλους Βαρνάβα και Παύλο και έζησε στην πόλη για 30 ακόμη χρόνια μετά την Ανάστασή του. Αργά το απόγευμα μεταφορά στο ξενοδοχείο. Δείπνο και διανυκτέρευση.

Την 4^η ημέρα, Σάββατο 3 Νοεβρίου 2018, εκκλησιασμός τό πρωί στόν Ιερό Ναό του Αγίου Σάββα στα Λιβάδια Λάρνακας και πλούσιο πρωινό φιλοξενίας στο Ενοριακό Πνευματικό Κέντρο με Κυπριακά εδέσματα από της κυρίες της Ενορίας.

Μετά το πρόγευμα από το χώρο της εκκλησίας μας πήρε το λεωφορείο για την πραγματοποίηση του προγράμματος της ημέρας, που πρώτος σταθμός ήταν η Ιερά Μονή του Αγίου Ηρακλειδίου. Το μοναστήρι βρίσκεται σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από τη Λευκωσία και είναι χτισμένο ανάμεσα στους ελαιώνες του χωριού Πολιτικό, εκεί που κάποτε βρισκόταν η αρχαία πόλη της Ταµασσού. Πρόκειται για γυναικεία μονή και είναι μία από τις πρώτες γυναικείες μονές που λειτούργησαν στην Κύπρο αρχίζοντας τη επαναλειτουργία της το 1963 µε πολλές μοναχές.

Είναι αφιερωμένη στον Άγιο Ηρακλείδιο, μαθητή των Αποστόλων Παύλου, Βαρνάβα και Μάρκου και έναν από τους πιο σημαντικούς ιεράρχες της Κύπρου που προσέφερε τα μέγιστα στη διάδοση του Χριστιανισμού στο νησί. Μάλιστα ο Άγιος Ηρακλείδιος έγινε ο δεύτερος αρχιεπίσκοπος Κύπρου, μετά τον θάνατο του Αποστόλου Βαρνάβα.

Στο Μοναστήρι προσκυνήσαμε τον τάφο και την κάρα του Αγίου Ηρακλειδίου.

Στο αρχονταρίκι της μονής οι μοναχές μας πρόσφεραν καφέ – τσάι και διάφορα γλυκίσματα.

Ακολούθως αναχωρήσαμε για την ανδρώα Ιερά Μονή Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή Παναγίας του Μαχαιρά. Η ξεναγός μας, η κ. Χριστίνα Χατζηγιασεμή, ευγενέστατη, με πολλή κατάρτιση στον τομέα της, με πάρα πολλή ευφράδεια λόγου και άριστο ειρμό σκέψης, που λίγες φορές συναντά κανείς σε ομιλητές, μας ξεναγεί στα χωριά, στα βουνά και στα λαγκάδια που περνάμε συνδυάζοντας τη μυθολογία του τόπου με την σύγχρονη ιστορία και τους ήρωες του κυπριακού λαού.

Η Μονή του Μαχαιρά είναι του 12ου αιώνα στο κέντρο περίπου της Κύπρου, σε μια τοποθεσία μαγευτική, μέσα στο βουνό Τρόοδος κάτω από το βουνό του Μαχαιρά, στα πόδια του οποίου αναβλύζει ο Πεδιαίος ποταμός, ο σημαντικότερος ποταμός του νησιού. Αποτελεί ένα βυζαντινό μνημείο αρχιτεκτονικής, ζωγραφικής και μοναχικού βίου.

Η εικόνα της Παναγίας του Μαχαιρά είναι θαυματουργή, και είναι γνωστή στη Κύπρο για τα πολλά της θαύματα. Η Παναγία του Μαχαίρα είναι ιδιαίτερα γνωστή για την επούλωση τραυμάτων. Η παράδοση λέει ότι η εικόνα της Παναγίας της Μαχαιριώτισσας είναι μία από τις εβδομήντα εικόνες που ζωγράφισε ο ευαγγελιστής Λουκάς.

Αφού προσκυνήσαμε στον Ιερό Ναό την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Μαχαιριώτισσας ο μοναχός μας είπε με λίγα λόγια την ιστορία του μοναστηριού και για το πώς βρέθηκε η αγία εικόνα.

Κατόπιν ήρθε και ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Μαχαιρά, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Λήδρας κ. Επιφάνιος, ο οποίος με το χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη του μας μίλησε για την αγάπη που λείπει σήμερα από τους ανθρώπους και όλοι την έχουν τόσο ανάγκη. Μας πρόσφερε κατόπιν κρύα λεμονάδα και πεντανόστιμους κουραμπιέδες.  Αντάλλαξαν δώρα με τον π. Αυγουστίνο και πρόσφερε σε όλους μαζί με την πατρική του ευχή ως ευλογία ένα καλογραμμένο τευχίδιο με το σύντομο ιστορικό της Ιεράς Μονής.

Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε το κρησφύγετο του Γρηγόρη Αυξεντίου, του πρωτοπαλίκαρου του Διγενή, σε κοντινή απόσταση από το μοναστήρι, μέσα στο δάσος του Μαχαιρά, σε μια βραχώδη περιοχή με άγρια βλάστηση.

Στον τόπο αυτό οι Άγγλοι πολιτισμένοι στρατιώτες του έριξαν βενζίνη από ελικόπτερο και τον έκαψαν ζωντανό 3/3/1957. Εκεί όλοι μαζί ψάλαμε τον εθνικό ύμνο και αποχωρήσαμε.

Η Κύπρος ευγνωμονούσα απαθανάτισε τον ήρωά της μ’ ένα γιγάντιο χάλκινο ανδριάντα ύψους 8 μέτρων, που βρίσκεται πίσω από τη Μονή Μαχαιρά και βλέπει το κρησφύγετό του. Στέκεσαι μπροστά του και αισθάνεσαι δέος (για τον 29χρονο Αυξεντίου), μια ακατανίκητη υπερηφάνεια για το τι μπορεί να κάνει αυτός που αγαπά την πατρίδα του.

Στη συνέχεια αναχωρήσαμε  για το μοναστήρι του Αγίου Μηνά, κοντά στο χωριό Βάβλα, στις όχθες του ποταμού Μαρωνίου. Είναι ένα από τα δημοφιλέστερα μοναστήρια της Κύπρου, αφού ο Άγιος Μηνάς ο θαυματουργός τιμάται ιδιαίτερα από τους κατοίκους του νησιού.

Το καθολικό ανοικοδομήθηκε το 1754 και στολίζεται με ενδιαφέρον ξυλόγλυπτο εικονοστάσι.

Αξιόλογες είναι και οι τοιχογραφίες των Αγίων Μηνά και Γεωργίου στη νότια και βόρια πλευρά του Ναού αντίστοιχα.

Η τοιχογραφία του Αγίου Μηνά (1757) είναι έργο του αγιογράφου Φιλαρέτου.

Μετά από πολλές περιπέτειες λειψανδρίας ή και εγκατάλειψης, το 1965 η μονή μετατρέπεται σε γυναικεία, εγκαθίσταται σε αυτήν οκταμελής ομάδα μοναχών, που προέρχονταν από τη Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου του Αλαμάνου, και έκτοτε διανύει περίοδο ακμής. Αφού προσκυνήσαμε τις Άγιες εικόνες αλλά και το άγιο λείψανο της Αγίας Μαρίνας, το οποίο μετέφερε έξω από το Ιερό ο π. Αυγουστίνος πήραμε το δρόμο της επιστροφής

Στο δρόμο μας προς τη Λάρνακα, επισκεφτήκαμε τα Λεύκαρα, ένα γραφικό χωριό χτισμένο στους πρόποδες της νοτιοανατολικής πλευράς της οροσειράς του Τροόδους, 650 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Είναι φημισμένο για τα κεντήματά του τα γνωστά «Λευκαρίτικα» και τα ασημικά του.

Σύμφωνα με την παράδοση, ο διάσημος ζωγράφος Λεονάρντο ντα Βίντσι επισκέφθηκε το χωριό το 1481 και αγόρασε ένα δαντελένιο ύφασμα, το οποίο δώρισε στον Καθεδρικό Ναό του Μιλάνου για να διακοσμήσει την Αγία Τράπεζα.

Το χωριό είναι πολύ γραφικό, με παραδοσιακή αρχιτεκτονική, στενά και δαιδαλώδη δρομάκια και παλιά σπίτια με κεραμωτές στέγες.

Περιδιαβήκαμε τα όμορφα πετρόχτιστα αρχοντικά και καταλήξαμε στον Ιερό Ναό του Τιμίου Σταυρού.

Όταν φθάσαμε στον Ιερό Ναό ο εφημέριος του Ναού π. Χριστομάριος έψαλλε τον Εσπερινό της Κυριακής. Μετά το πέρας του Εσπερινού μας ενημέρωσε για τον Ναό αλλά και για τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό, που είναι αποθησαυρισμένος στο Ναό από τον 14^ο αιώνα.

Στο εικονοστάσι του Ιερού Ναού του Τιμίου Σταυρού υπάρχει μια αθέατη εσοχή. Είναι η κρύπτη όπου φυλάγεται ο μεγάλος ξύλινος Σταυρός, στον οποίο είναι αφιερωμένος ο Ναός.

Στο κέντρο του Σταυρού υπάρχει, κατά την παράδοση τεμάχιο από τον Σταυρό του Κυρίου. Ολόκληρος ο Σταυρός είναι καλυμμένος από λεπτά φύλλα ασημιού.

Αφού όλοι χαιρετήσαμε τον Τίμιο Σταυρό στη συνέχεια ο Ιερέας π. Χριστομάριος Παπαγεωργίου με την πατρική του ευχή μας δώρισε και ένα βιβλιαράκι με τον Παρακλητικό Κανόνα εις τον Τίμιον και Ζωοποιόν Σταυρόν του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Το βιβλιαράκι αυτό εκδόθηκε με πρωτοβουλία του ιδίου και με τη συνδρομή των Κατηχητικών Συνάξεων της Ενορίας του.

Στη Λάρνακα επιστρέψαμε αργά το απόγευμα. Το δείπνο μας (πληρωμένο στην τιμή του εισιτηρίου) ήταν κάθε βράδυ στο ξενοδοχείο με αυτοεξυπηρέτηση (self service) πλούσιο και ικανοποιητικό. Ξεκουραστήκαμε λίγο και περπατήσαμε στην πόλη της Λάρνακας για να την γνωρίσουμε.

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2018. Τελευταία μέρα της εκδρομής μας. Με μια μικρή αλλαγή στο πρόγραμμα εκκλησιαστήκαμε στον Ιερό Ναό της Αγίας Αναστασίας στο Ιερό Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδος. Το Ησυχαστήριο, που είναι Μετόχι της Ιεράς Μονής Μαχαιρά, κτίστηκε το 1997 στους πρόποδες ενός πευκόφυτου βουνού, έξω από το χωριό Λυθροδόντα, της επαρχίας Λευκωσίας. Ο Ναός επ’ ονόματι της Αγίας ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Αναστασίας της Φαρμοκολυτρίας θεμελιώθηκε το 2000 λίγο έξω από το Ησυχαστήριο της Αγίας Τριάδος.  Ο Ιερέας π. Ανδρέας Αγαθοκλέους, μαζί με τον π. Αυγουστίνο και τον π. Ευάγγελο Σκρέκα, τέλεσαν τη Θεία Λειτουργία, ενώ στο ψαλτήρι έψαλλαν μελωδικά οι ψάλτες της Ιεράς Μονής του Αγίου Νεκταρίου Παλαιογρατσάνου Ιωάννης Μαστρογιαννόπουλος, Βασίλειος Τσάμος και Νικόλαος Μουτουσίδης.

Ακολούθησε κέρασμα στο Αρχονταρίκι, πού κτίστηκε ως προέκταση του Ιερού Ναού. Αυτό εκφράζει την Ορθόδοξη παράδοσή μας, πού συνδέει το πνευματικό από το υλικό.

Ο π. Αυγουστίνος αντάλλαξε δώρα με τον π. Ανδρέα, τον οποίο γνωρίζει από τα φοιτητικά του χρόνια, και στην ομάδα μας μοιράστηκε το περιοδικό «Έκφραση», που εκδίδει το Ιερό Ησυχαστήριο με υπεύθυνο τον π. Ανδρέα Αγαθοκλέους.

Τελευταίος σταθμός της επίσκεψής μας ήταν ο Ιερός Ναός της Παναγίας της Αγγελόκτιστης στο Κίτι, χτισμένη τον 11ο αιώνα πάνω στα ερείπια μίας παλαιοχριστιανικής βασιλικής του 5ου αιώνα. Εκεί θαυμάσαμε το περίφημο ψηφιδωτό στην Κόγχη του Ιερού της Παναγίας της Αγγελόκτιστης, ένα από τα πιο σημαντικά και περίτεχνα εντοίχια έργα του παλαιοχριστιανικού κόσμου.

Έξω από την εκκλησία της Παναγίας επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο για να πάρουμε το τελευταίο γεύμα στο Ξενοδοχείο.

Στις 3μ.μ. ο ευγενέστατος και πολύ προσεκτικός οδηγός μας, αφού μας χάρισε πέντε μέρες περιήγηση, μας οδήγησε στο αεροδρόμιο της Λάρνακας. Τον αποχαιρετίσαμε και αυτόν και εισήλθαμε στο χώρο του αεροδρομίου. Περάσαμε τον καθιερωμένο έλεγχο και απογειωθήκαμε στις 16:45. Στις 18:45 το βράδυ, βρεθήκαμε στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης μεστοί ευλογιών και ευχάριστων αναμνήσεων.

Δοξάζουμε τον Πανάγαθο Θεό για την επιτυχή έκβαση της προσκυνηματικής μας εκδρομής με ένα υπέροχο ηλιόλουστο καιρό. Εκφράζουμε ακόμη τις εκ βαθέων ευχαριστίες μας στον π. Αυγουστίνο και στον π. Ευάγγελο, στην οργανώτρια της εκδρομής κ. Φανή, στους Ιερείς των Ενοριών και τους Ενορίτες, στους Ηγουμένους και Ηγουμένες, Μοναχούς και Μοναχές, που μας φιλοξένησαν, στους οδηγούς μας, που ήταν άψογοι επαγγελματίες, στον κ. Μάριο για την άρτια οργάνωση και συνεργασία του και στην κ. Χριστίνα για την ξενάγησή της.

Η μαρτυρική αλλά και ιδιαίτερα ευλογημένη μεγαλόνησος του Ελληνισμού γέμισε τους προσκυνητές με ευλογίες και εικόνες αξέχαστες.

Μοιραζόμαστε μερικές από αυτές τις όμορφες αναμνήσεις μας εδώ με μερικές φωτογραφίες.