Ο Αρχιμανδρίτης π. Αυγουστίνος Μύρου, ομιλητής σε εκδήλωση της Ενορίας του Ιερού Ναού Αγίας Άννης Κατερίνης.

          Τὴν Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2018, ὥρα 18:00 στὸν Ἱερό Ναό Ἁγίας Ἄννης στην Κατερίνη ὁ π. Αὐγουστῖνος μίλησε μὲ θέμα: «Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Μία σύγχρονη χαρισματική ἐκκλησιαστική Μορφή». Ὁ  π. Αὐγουστῖνος ἀναφέρθηκε στὴ μορφή τοῦ μεγάλου ἐκκλησιαστικοῦ πομένος, τοῦ μακαριστοῦ Ὀρθοδόξου κληρικοῦ Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτη καὶ μεταξὺ ἄλλων τόνισε ὅτι:

          «ὁ ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης, κληρικὸς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ τὸ 1935 καὶ Μητροπολίτης τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Φλωρίνης Πρεσπῶν καὶ Ἑορδαίας κατὰ τὰ ἔτη 1967-2000, εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ πολυσυζητημένα ἐκκλησιαστικὰ πρόσωπα τοῦ 20^ου αἰώνα. Προσωπικότητα πολυσχιδής, ὕπαρξη βαθύτατα θρησκευτική καὶ ἔντονα κοινωνική, χαρακτήρας ὁρμητικὸς καὶ ἀπόλυτα συνεπής στὶς ἀρχές του, προικισμένος μὲ σπάνια φυσικὰ καὶ πνευματικὰ χαρίσματα, ἔμελλε νὰ διαδραματίση ἕνα ἐξαιρετικὰ σημαίνοντα ρόλο στὰ δρώμενα, κυρίως τὰ ἐκκλησιαστικά, ἀλλὰ καὶ τὰ κοινωνικὰ ἤ τὰ εὐρύτερα νοούμενα πολιτικά τῆς πατρίδος μας κατὰ τὰ τελευταῖα ἑβδομήντα χρόνια τοῦ 20^ου αἰώνος.

       Εἶναι γεγονὸς ὅτι ἡ ἰσχυρὴ προσωπικότητά του καθ' ὅλο τὸ διάστημα τῆς δημόσιας δράσης του ὑπῆρξε «σημεῖον ἀντιλεγόμενον» (Λκ 2,34). Ὅπως κατ' ἐπανάληψιν ἔχει λεχθῆ καὶ γραφῆ, εἶχε πάντοτε κοντά του ἀφοσιωμένους ἀνθρώπους, ποὺ ὁρκίζονταν στὸ ὄνομά του, ἀλλὰ καὶ φανατικοὺς ἐχθροὺς ποὺ θὰ ἤθελαν, ἄν ἦτο δυνατόν, νὰ τὸν ἀφανίσουν ἀπὸ τὸ πρόσωπο τῆς γῆς.

        Ἀπὸ τὰ νεανικά του χρόνια μέχρι καὶ τὸ βαθύ του γῆρας ὁ Αὐγουστῖνος Καντιώτης ὑπῆρξε ἀσυμβίβαστος ἀντίπαλος καὶ συγχρόνως σφοδρὸς πολέμιος κάθε αἱρετικῆς καὶ ἁμαρτωλῆς προκλήσεως στὴν κοινωνία μας.

           Ἀξίζει νὰ σημειωθῆ ὅτι ὁ ἀντιστασιακός του ἀγώνας ξεκινοῦσε πάντα ἀπὸ τὸν ἑαυτό του. Ἀπὸ μικρὸ παιδί, μὲ τὴν ἄγρυπνη φροντίδα τῶν εὐσεβῶν γονέων, διδασκάλων καὶ πνευματικῶν τῆς ἰδιαιτέρας πατρίδος του, τῆς Πάρου (πνευματικός του στὰ παιδικά του χρόνια ἦταν ὁ Γέροντας τῆς Πάρου, π. Φιλόθεος Ζερβάκος), ἀσκεῖται στὴν ἐγκράτεια, δηλαδὴ στὴν ἀντίσταση κατὰ τῶν ποικίλων ἀνθρωπίνων ἐπιθυμιῶν.

        Ὁ π. Αὐγουστῖνος Μύρου ἀναφέρθηκε σὲ τρεῖς βασικοὺς τομεῖς, ὅπου ἐκδηλώθηκαν οἱ ἀντιστασιακοὶ ἀγῶνες τοῦ μακαριστοῦ π. Αὐγουστίνου Καντιώτη:

             1. Ἀντίσταση στὴν ἐπιβολὴ τῆς ἀδικίας

          Ὁ μακαριστὸς ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος ὁμοιάζει μὲ τοὺς προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ὅπως ἐκεῖνοι, ἔτσι καὶ αὐτὸς ἔχει μέσα του ἐμφανῶς ἀνεπτυγμένο τὸ πνευματικὸ αἰσθητήριο τῆς διακαιοσύνης. Γι αὐτὸ κάθε φορὰ ποὺ ἀντικρύζει τὴν ἀδικία ἐξανίσταται. Ὅταν τὴν ἐντοπίζη στοὺς ἄλλους τὴν ἐλέγχει μὲ σφοδρότητα, ἐνῶ ὅταν ζητῆται ἀπὸ τὸν ἴδιο νὰ ἀδικήση, αὐτὸς ἀντιστέκεται θαραλέα καὶ ἀρνεῖται νὰ ὑπακούση, ἀδιαφορώντας γιὰ τὶς συνέπειες.

         Ἐπὶ πλέον, μὲ συντονισμένες προσπάθειες καὶ συχνὲς ἀναφορὲς στὰ κηρύγματά του, ἀντιστέκεται στὴν συστηματικὴ καὶ ἐπίμονη προπαγάνδα τῶν Σκοπίων ὅτι ἡ Μακεδονία δὲν εἶναι ἑλληνική, ἐπαναλαμβάνοντας μὲ στεντορία τὴ φωνὴ ὅτι «ἡ Μακεδονία ἦταν, εἶναι καὶ θὰ εἶναι πάντα ἑλληνική».

         2. Ἀντίσταση στὴν ἐξάπλωση τῆς διαφθορᾶς

        Ἕνα δεύτερο πεδίο ἀντιστάσεως γιὰ τὸν μακαριστὸ Αὐγουστῖνο Καντιώτη εἶναι ἡ κατακλυσμαία γιὰ τὴν ἐποχή μας ἐξάπλωση τῆς διαφθορᾶς. Μὲ τὴν ὀξυδέρκεια ποὺ διαθέτει παρατηρεῖ τὴν ἔκκλυση τῶν ἠθῶν σὲ ὅλα τὰ κοινωνικὰ στρώματα, ἰδιαίτερα δὲ στὴν ἄρχουσα τάξη.

     3. Ἀντίσταση στὴν προσπάθεια ἀλλοιώσεως τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ Παραδόσεως

         Ὁ Ὀρθόδοξος ποιμένας, ὡς «θρόνων διάδοχος καὶ τρόπων μέτοχος» τῶν ἁγίων πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἔχει εὐαισθητοποιημένο τὸ Ὀρθόδοξο αἰσθητήριό του σὲ τέτοιο βαθμό, ὥστε νὰ «ὀσφραίνεται» ἔγκαιρα τὰ ἀντορθόδοξα μηχανεύματα τῶν ἐπιτηδείων καὶ νὰ δρᾶ γιὰ τὴν ἀντίκρουσή τους μεθοδικὰ καὶ ἀποτελεσματικά».

       Ὁ ὁμιλητὴς τόνισε ἰδιαίτερα τὴν διατήρηση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ χαρακτήρα τοῦ ἔργου τοῦ π. Αὐγουστίνου Καντιώτη.

        «Ἐκεῖνο ποὺ χρειάζεται ἰδιαίτερα νὰ τονισθῆ ἐδῶ εἶναι ὅτι τὸ θαυμαστὸ ἔργο τοῦ μακαριστοῦ Ὀρθοδόξου κληρικοῦ Αὐγουστίνου Καντιώτη ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν ἀρχή, ἀλλὰ καὶ διατηρεῖται μέχρι τὸ τέλος του, ὡς καθαρὰ ἐκκλησιαστικὸ ἔργο, παρ' ὅλους τοὺς πειρασμοὺς καὶ τὶς ἀπερίγραπτες προκλήσεις τῶν καιρῶν. Ἀξίζει νὰ σημειώσουμε στὸ σημεῖο αὐτὸ ὅτι ὁ π. Αὐγουστῖνος δὲν ἐπιτρέπει νὰ ταυτισθῆ μὲ κανένα ἐποχιακὸ κίνημα, οὔτε ὁ ἴδιος οὔτε τὸ ἔργο του».

         Καὶ κατέληξε μὲ τοὺς λόγους τοῦ μακαριστοῦ ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου:

      «Σέ καμμία χώρα τῆς κατεχόμενης Εὐρώπης δέν ὑπῆρξε τό φαινόμενο ἀνδρείας καί πίστεως, ἕνας Αὐγουστῖνος Καντιώτης, ὁ ἐπιζών σήμερα ἱεράρχης πρ. Φλωρίνης, ὁ ἀδάμαστος καί θρυλικός καί χειμαρρώδης μπουρλοτιέρης τῶν καρδιῶν, διαπρύσιος κήρυκας τῶν ἀθανάτων ἐθνικῶν μας δικαίων καί τῆς φλογερῆς ἀγάπης στό Χριστό καί στήν Ἑλλάδα, διοργανωτής συσσιτίων, ἐμψυχωτής θλιβομένων, μαστιγωτής προσκυνημένων, ἀθεράπευτος ἐραστής τῆς ἐλευθερίας, θαρραλέος στηλιτευτής τῆς ἀδικίας, μοναδικός ἐκφραστής τῆς Ἑλληνικῆς ψυχῆς, πατέρας καί προστάτης τῶν πτωχῶν, τῶν παιδιῶν, τῶν ἀρρώστων, πού ἀντίκρυσε ὄχι μία φορά τήν ἀπειλή τοῦ ἐκτελεστικοῦ ἀποσπάσματος, χωρίς νά λυγίσει, νά συμβιβασθεῖ ἤ νά μετριάσει ἔστω τόν τόνο τῆς ἀντιστασιακῆς φωνῆς του».

       Αὐτὸς ὑπῆρξε ὁ Ὀρθόδοξος χαρισματικὸς ἐκκλησιαστικὸς ποιμένας, ὁ μακαριστὸς ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης, ποὺ ἡ ἁγία Ἄννα, ἡ θεομήτωρ μᾶς ἔδωκε τὴν εὐκαιρία νὰ τὸν θυμηθοῦμε καὶ νὰ θαυμάσουμε τὰ πνευματικά του κατορθώματα.