Γράφει ο π. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλος
ΠΕΡΑΣΑΝ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ, ο ιεροκήρυκας της Ι. Μ. Σερβίων και Κοζάνης και πολύ αγαπητός εν Χριστώ αδελφός και συλλειτουργός ΑΡΧ. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΜΥΡΟΥ. Μαζί του ακολούθησε και ο πνευματικός του πατέρας ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΗΣ, χτυπημένοι από τον κορονοϊό. Οι ΜΕΘ που εσχάτως φιλοξένησαν τα διασωληνωμένα σεμνά και ταλαίπωρα σώματά τους μεταβλήθηκαν σήμερα θαυμαστά σε τόπους διασταύρωσης με την ανέσπερη αυγή που τους αγκάλιασε.
Πατέρας και παιδί μαζί στην αγκαλιά του Χριστού μας. Τι τούτο το σημείον;
Στις ατέλειωτες συζητήσεις μας με τον παπα Αυγουστίνο όντας πολλές φορές συνεισηγητές και συνταξιδιώτες στις αντιαιρετικές Πανορθόδοξες συνδιασκέψεις γύρισε κάποτε και μου είπε δύο πράγματα. Το πρώτο δεν θα σας το πω. Ήταν προσωπικό και σκοπούσε στην δική μου πνευματική πορεία. Το δεύτερο ήταν μια φράση που είπε: "Εφραίμ, για πες μου, τι γυρεύω εδώ σε αυτή τη φασαρία και αφήνω το μοναστηράκι μου"; Το έλεγε με επιμονή τέτοια και επίγνωση που μου έμειναν. Δεν ξέρω γιατί.
Ο παπα Πανάρετος μια φορά στο κελάκι του στη μονή Γρηγορίου μού είχε μιλήσει όμορφα περί προσευχής. Τόσο χαριτωμένα που μεταδίδονταν τα λόγια του κατευθείαν στην καρδιά του ακροατή χαρίζοντάς του παρηγοριά!
Να πρεσβεύετε για μας τους περιλειπομένους καλοί μας πατέρες!
Προσοχή και προσευχή και μεις οι περιλειπόμενοι. Ούτε από την προσευχή, αλλά ούτε κι από την προσοχή ζημιώθηκε κανείς. Η αλαζονεία και ανευθυνότητα κάποιων είτε κληρικών, είτε λαϊκών, θα αποδειχθεί εντελώς καταστρεπτική. Αποφύγετέ τους για να έχουμε και λιγότερες απώλειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου